جذب زیستی فلوراید از محیط های آبی با استفاده از زائدات سیب

سابقه و هدف: فلوراید یک عنصر ضروری در غلظت های پایین در آب آشامیدنی می باشد. از سوی دیگر، مقادیر بیش از حد فلوراید می تواند باعث تعدادی مشکلات نظیر فلوئوروزیس دندانی و فلوروئوزیس استخوانی شود. از این رو این مطالعه با هدف کاربرد زائدات سیب به منظور حذف فلوراید از محیط های آبی انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، زائدات سیب با h2o2 (wt 30%) اصلاح شد و به منظور حذف فلوراید مورد آزمایش قرار گرفت. در آزمایشات ناپیوسته، اثر برخی متغیرها نظیر (10-2) ph، جرم جاذب (g/l 10-2)، غلظت اولیه فلوراید (mg/l 20-5) و زمان تماس (210-1 دقیقه) مورد بررسی قرار گرفت. داده های آزمایشگاهی با مدل های ایزوترمی لانگمویر و فروندلیچ تطبیق داده شدند. یافته ها: بیش ترین حذف فلوراید از محیط های آبی با زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده به ترتیب برابر با 7/86 و 89 درصد بود. حداکثر میزان حذف (92 و 4/95 درصد برای زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده با h2o2) در دوز جاذب g/l 10، 6=ph، زمان تماس 75 دقیقه و غلظت فلوراید mg/l 10 حاصل شد. مطابق نتایج مدل های سینتیکی مختلف، سینتیک شبه درجه دو به خوبی با فرآیند جذب فلوراید با استفاده از زائدات اصلاح نشده و اصلاح شده با h2o2 مطابقت دارد (998/0 و 992/0=r2). داده های آزمایشگاهی با ایزوترم لانگمویر (817/0=r2) مطابقت داشتند.  نتیجه گیری: اصلاح زائدات سیب با h2o2 راندمان حذف را بهبود بخشید. می توان از زائدات سیب به عنوان یک جاذب موثر در حذف فلوراید از محیط های آبی استفاده کرد